روایاتی در موضوع تعجیل ظهور امام زمان(عج) وارد شده است که نشانگر این است که دعا اثر کاملی در امر فرج دارد. و آن چه از روایات دلالت بر این امر دارد؛ پنج قسم است: در بعضی روایات تصریح شده است که دعای مؤمنین و طلب فرج آن حضرت(ع) موجب تعجیل در فرج می شود، و ترک آن موجب تأخیر در فرج می شود. از آن جمله روایتی که در«نجم الثاقب» از شیخ جلیل عیّاشی از فضل بن ابی قره نقل شده، که گفت: از امام صادق(ع) شنیدم که می فرمود: خداوند به حضرت ابراهیم(ع) وحی فرمود که بزودی برای تو از ساره پسری متولّد می شود. ساره گفت: که من پیره زن و عجوزهام. خداوند فرمود: بزودی فرزندی آورد و فرزندان آن پسر تا چهارصد سال در دست دشمن من معذّب می گردند، به سبب آن که کلام مرا ردّ نمود. پس چون بنی اسرائیل در دست فرعون مبتلا شدند تا چهل روز در درگاه خداوند ناله و گریه نمودند. خداوند به حضرت موسی و هارون(ع) وحی فرمود که: ایشان را از دست فرعون خلاص گرداند، و صد و هفتاد سال از آن چهار صد سال باقی مانده بود که آن را از ایشان برداشت.